Demoralizacja nieletnich jest pojęciem często pojawiającym się w kontekście odpowiedzialności prawnej dzieci i młodzieży. Czym dokładnie ona jest i jakie są jej przykładowe przejawy?
Czym jest demoralizacja nieletnich?
W kontekście czynów zabronionych popełnianych przez osoby nieletnie pojawia się pojęcie ich demoralizacji. O to jest demoralizacja nieletnich?
Demoralizacja to odrzucenie zasad moralnych, które są ogólnie przyjęte przez społeczeństwo. Osoby zdemoralizowane nie przestrzegają tych zasad, co może prowadzić u nich do większego ryzyka popełniania czynów zabronionych.
Demoralizacją nieletnich określa się zatem nieprzestrzeganie zasad moralnych przez osoby nieletnie, a dokładnie te poniżej 17. roku życia zgodnie z przepisami, jakie zawiera Kodeks karny.
Jakie są przejawy demoralizacji nieletnich?
W przypadku osób nieletnich demoralizacja może skutkować różnymi objawami, w tym także popełnianiem czynów zabronionych, za które grozi odpowiedzialność prawna.
Jako przejawy demoralizacji nieletnich można wskazać między innymi na:
– unikanie chodzenia do szkoły
– dokuczanie innym, stosowanie przemocy, agresji
– używanie wulgaryzmów
– uciekanie z domu
– stosowanie używek, na przykład picie alkoholu, zażywanie narkotyków, palenie papierosów
– kradzieże
– akty wandalizmu
Jednorazowe występki nie oznaczają jednak, że osoba nieletnia jest zdemoralizowana, dlatego też w takim przypadku nie stosuje się zwykle takich samych kar, jak w przypadku osób, u których demoralizacja jest silniejsza, a występki pojawiają się częściej.
Jakie kary dotyczą zdemoralizowanych nieletnich?
W przypadku demoralizacji nieletnich i popełnienia czynów karalnych stosowane są różne kary orzekane przez sąd. Zależą one głównie od charakteru czynu, stopnia demoralizacji, wieku sprawcy.
Nieletni narażeni są głównie na zastosowanie środków wychowawczych, leczniczych i poprawczych, na przykład jak:
– udzielenie sądowego upomnienia
– naprawa wyrządzonej szkody
– przeproszenie pokrzywdzonej osoby
– nadzór rodziców
– nadzór kuratora rodzinnego
– umieszczenie w ośrodku wychowawczym, socjoterapeutycznym
– umieszczenie w placówce leczniczej jak szpital psychiatryczny, dom pomocy społecznej
– umieszczenie w zakładzie poprawczym